Szóstego Dnia Stwórca zbudził się trochę znudzony własną samotnością. Pomyślał zatem, że stworzy człowieka. Wziął trochę gliny, ukształtował ją na swój obraz; ale kiedy już miał tchnąć w nią ducha życia, zorientował się, że nie wyszedł mu zbytnio ten model, i zniszczył go. Znowu wziął glinę i z większą uwagą zabrał się do kształtowania następnego modelu. Skończywszy go, tchnął weń ducha życia.  I oto został stworzony człowiek. 

​

Od razu jednak zorientował się, w swej nadzwyczajnej mądrości, że coś było nie tak, czegoś brakowało. Postanowił zatem stworzyć kobietę, ale spostrzegł się, że nie ma już gliny.  Zatem, w swojej wspaniałej fantazji, wziął trochę blasku słońca, faz księżyca, migotania gwiazd, łagodności pagórków, uroku nieba, wspaniałości nocy...  i jeszcze dorzucił łagodne ruchy gazeli, miękki aksamit fiołków, odurzający zapach róży i hiacyntów, przejrzystą świeżość wody, ciepło ognia, lekkość powietrza, ukrytą tajemnicę życia zaczerpniętą od ziemi, ...a ze światła kolory. Wymieszał to wszystko bardzo delikatnie, i oto została stworzona kobieta.

​

Stwórca, zadowolony z własnej pracy, zawołał do siebie mężczyznę i powiedział do niego:„Popatrz!" Mężczyzna patrzył na nią zdumiony, popadając w nieustający zachwyt.

​

Z okazji Dnia Kobiet w Roku Jubileuszu 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości, mnóstwo radości, dużo szczęścia i uśmiechów, spełnienia marzeń i aby każdy kolejny dzień był Dniem Kobiet dla wszystkich Polek.